hegða
vb.
ég hegða, við hegðum; hann hegðaði; hann hefur hegðað
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: dativ | | hegða sér <svona> | |
| opføre sig <på den måde>, arte sig <på den måde> | | hann hegðaði sér eins og fífl á fundinum | |
| han opførte sig som en idiot på mødet |
| | hegðaðu þér vel, annars förum við heim | |
| opfør dig ordentligt, ellers tager vi hjem |
|
|
|